Doğmak ve ölüm arasında geçen zamana yaşamak diyoruz.

Kimi ballı börekli bir ortama, kimi savaşın göbeğine, kimi açlığın sefaletin içine doğuyor.

Doğuyoruz bir bilinmeze, gidiyoruz bir bilinmeze…

Kimi zengin doğup fakir ölüyor, kimi fakir doğup zengin ölüyor.

Kimi doğuştan kabiliyetli, sevdiği işi yapıyor, kimi beceriksiz, kendine layık görüleni yaşıyor.

Ölüme giden yolda, belli bir yaştan sonra dümeni elimize alıyoruz. Yaşadığımız yerin şartlarına göre en iyiyi yaşamak için mücadelemiz başlıyor.

İyi de en iyiyi yaşamak ne demek ?

Kimine göre her şartta gününü gün etmek, kimine göre başkalarının malına çökmek, kimine göre siyaset koltuğuna oturup halkı yönetmek, kimine göre patron koltuğuna oturup işçiyi yönetmek, kimine göre ise eve bir bir lokma ekmek götürebilmek, kimine göre asıl yaşam öldükten sonra başlıyor. Cennetin anahtarı ise bu dünyada açlığa, yokluğa, zulme boyun eğmek, çektiği çileye şükretmek.

Kimi keser gibi hep bana diyor, kimi testere gibi bir sana bir bana diyor. Kimi nankör fırsatçı, kimi fedakar paylaşımcı. 8 milyar insanız, hepimiz birbirimizden farklıyız. Makro bakış ile insan, insana benziyor. Mikro bakış ile kimse kimseye benzemiyor.

Cinsi farklı, cinsiyeti farklı, cibilliyeti farklı, tercihleri farklı, görüşleri farklı, zevkleri farklı.

Doğru tek gibi görünse de herkesin doğrusu farklı. Tek tanrıdan geldik dese de herkesin tanrısı da farklı.

Doğan biz doğuran başkası. Ölen biz öldüren başkası.

Ölene kadar dünyada geçen hayatı yaşayan biz, yaşatan başkası.

İster zengin yaşa ister fukara, hastalıklar aynı. İster zengin bir çevren olsun ister fukara, darbe yediklerin en yakınların, en sevdiklerin, en çok koruyup kolladıkların, en yakın komşuların.

İnsana, sevenleri mutluluk getirir, sevdikleri acı ve keder. Dost kurşunu vurur ama öldürmez.

İnsan gerçekten kendi tercihlerinin esiri mi ? Yaşadıkları kader mi ? Kaderse, ilahi adalet yok mu ? Adaletsiz dünya da adalet aramak beyhude bir uğraş mı bilmiyoruz.

Ben nasıl öleceğim, Beni kim öldürecek bilmiyorum . Bildiğim, bu hayatta beni sevenlerim mutlu etti sevdiklerim ise genelde üzdü vesselam !