Umut insanoğlu için geleceğe dair en güzel beklenti olarak çıkar karşımıza. Umut varsa her şey mümkün olmaya evriliverir birden. Yılgınlık olmaz insanoğlunda. Yılgınlık yok tabikide biz Domaniçliler için. Umutlarımız da büyüttüğümüz, evlatlarımıza yaşanabilir bir Domaniç için bir bebek özverisiyle büyüttüğümüz umutlarımız baki şükürler olsun.

Domaniç ve Domaniçli her şeyin en güzelini en iyisini hakketmiyor mu zaten. Seçimde bitti. Bizden oy isteyen siyasilerimize biz Domaniçliler olarak vatandaşlık görevimiz olan en doğal hakkımız demokrasinin vazgeçilmezi olan oylarınızı verdik. Şimdi hizmet etme sırası siyasilerimizde. Şu saatten sonra icraat sırası seçilmiş siyasilerimizde artık. Domaniçli umut ettiği Domaniç için siyasilerimizden icraat beklemekte.

Domaniç’in sorunlarını yaza yaza ben tükendim, kalem tükendi bu köşemde. Her ne hikmetse her seçim öncesi kapımızı çalan siyasilerimiz iktidarı veya muhalefeti ile Domaniç’linin sorunlarına bir bir eğilirlerken, seçim sonrası aylar veya yıllarca kapımızı çalan olmuyor maalesef. Hal böyle olunca da Domaniç’in ve Domaniç’linin, Domaniç-Tavşanlı yolu örneği gibi sorunlarının çözümü bir türlü giderilemiyor.

Sorun arz ve talep meselesinde mi diye kendimi sorgulamadan edemiyorum. Kendim adına Domaniçlileri sorguluyorum aslında. Biz Domaniçliler sorunlarımızı seçilmişlere veya seçileceklere arz ederken aslında ekonomik anlamda refah seviyesini yakalamış ve sosyal olaraktan insanın en doğal hakkı olan yaşam hakkımızı talep ediyoruz. Fazla bir şey istemiyoruz aslında. Seçilmişler bizlerin sayesinde seçiliyor. Onlar biz varız diye varlar. Biz onlar varız diye var değiliz. İşte biz burada kaybediyoruz aslında. Domaniçli olarak demokratik bir tepki olarak hiç bir yaptırımda bulunmuyoruz. Senin partin benim partim ve partizanlık Domaniç’in önündeki en büyük engel olarak karşımızda beliriyor aslında.

Her neyse. Her birimiz potansiyel birer partizanız. Partizanlığımız, çocuklarımızın geleceğine yansımakta kalmaksızın bizleri sosyal ve ekonomik anlamda en derinden etkiliyor. Kömür almakta zorlandığımız gözle görülürken doğal gaz gelecek umudu taşıyoruz.

Umut dedim onun için yazımın başında.

Ormanlarımız cayır cayır yandığında, sulama göletlerinin yapılmasını umut ederken, Çukurca göleti ve her ne kadar su kaçırdığı söylensede Çamlıca Göletinin tamamlandığını gördü Domaniçli. O kadarda görsün tabikide. Hatta ve hatta tarihi ve kültürel noktada Hayme Ana ile tanınırken Şehit Saru Batu Savcı Bey'in şehitliğinin, Berçin Gözetleme Kulesinin, Alâeddin Cami Minaresinin tescilini umut ederken, günümüzde tescillenen ve çevre düzenlemesi ile ve restorasyonuna tanıklık ediyoruz tarihi mekanlarımızın. Bizler umduk, belkide hayaldi yukarıda verdiğim örneklerin olması Domaniçli için ama oldu şükür. Emeği geçenlere minnettarız her birimiz Domaniçli olarak.

Şimdilerde ise kimine göre mümkün, kimine göre hayal, gerçekte jeolojik olarak eğim vb gibi konularla imkansız olan koca dağ tüneli den ziyade, kocadağ yolu için ise 3.şerit, tırmanma şeridimi yapılıyor acaba. Umut ediyorum ki en kısa zamanda yapılıp, Domaniçli işçiler başta olmak üzere, Domaniç dağ yolunu kullananların uzun yolculuğu, zaman ve yakıt masrafı bitecektir. Önümüzdeki günler çok şeye gebe Domaniç için. Domaniç Orman işletme müdürlüğünün yol kenarındaki çalışması 3.şerit yol için alt yapı çalışması olsun inşallah. Umut ettiğimizi yaşamak nasip olsun Domaniçliye. Çünkü Domaniç’linin geleceğe dair umutları bakidir. Umut ekin yarınlarınıza. Umudunuzu yitirmeden kalın sağlıcakla.